Speekseltest: THC percentages niet indicatief voor rijden onder invloed!

Analyse: THC niveaus niet indicatief voor rijden onder invloed

De aanwezigheid van THC-concentraties in bloed of speeksel is een onbetrouwbare voorspeller van verminderde rijvaardigheid, volgens een literatuurstudie die gepubliceerd werd in het tijdschrift Frontiers in Psychiatry.

Onderzoekers verbonden aan de Yale University beoordeelden meerdere artikelen die specifiek over cannabis en rijvaardigheid gingen. In overeenstemming met eerdere onderzoeken, meldden de auteurs dat de aanwezigheid van THC in lichaamsvloeistoffen geen consistente voorspeller is van verminderde rijvaardigheid en dat door de staat opgelegde per se limieten voor THC niet op bewijs gebaseerd zijn.

De auteurs verklaarden: “Hoewel wetgevers misschien graag gegevens zouden zien die een duidelijk verband aantonen tussen THC-niveaus in het bloed en rijvaardigheid die vergelijkbaar is met die van alcohol, maken de zeer verschillende farmacokinetische eigenschappen van de twee stoffen … dit doel onrealistisch.”

Zij voegden daaraan toe: “Onderzoeken suggereren dat pogingen om per se limieten vast te stellen voor bestuurders met een cannabisonregelmatigheid op basis van THC-waarden in het bloed, op dit moment nog voorbarig zijn. Er is aanzienlijk meer bewijs nodig voordat we een gelijkwaardige ‘BAC voor THC’ kunnen vaststellen. De specifieke farmacokinetiek van cannabis en de variabele schadelijke effecten op de rijvaardigheid lijken er momenteel op te wijzen dat het vaststellen van een gestandaardiseerde per se limiet voor THC een zeer moeilijk te bereiken doel zal zijn”.

De onderzoekers concludeerden: “Totdat er een meer empirische consensus is over zinvolle drempels voor per se wetten, raden wij aan niet op dergelijke wetgeving te vertrouwen. Dit is met name het geval gezien de aanzienlijke inconsistenties in de drempelwaarden die momenteel door verschillende staten in de VS worden bepaald, en de nogal zwakke wetenschappelijke basis voor dergelijke besluiten. Dergelijke wetten kunnen niet beweren sterk gebaseerd te zijn op de huidige wetenschappelijke gegevens, die collectief suggereren dat normen gebaseerd op detecteerbare THC-niveaus in het bloed niet bruikbaar zijn.”

Hun bevindingen komen overeen met die van tal van andere studies en beoordelingspanels van deskundigen die concluderen dat de aanwezigheid van THC een onbetrouwbare indicator is van ofwel recente blootstelling aan cannabis ofwel prestatievermindering. Een rapport uit 2019 van de Congressional Research Service stelde op vergelijkbare wijze vast: “Onderzoeksstudies zijn niet in staat gebleken om consistent de niveaus van marihuanagebruik, of THC in het lichaam van een persoon, te correleren met niveaus van verslechtering. Daarom hebben sommige onderzoekers, en de National Highway Traffic Safety Administration, opgemerkt dat het gebruik van een THC-meting als bewijs voor de verminderde rijvaardigheid van een bestuurder tot op heden niet wordt ondersteund door wetenschappelijk bewijs.”

NORML is reeds lang gekant tegen het opleggen van THC-per-se drempels voor cannabinoïden in de verkeersveiligheidswetgeving, met als argument dat: “De enkele aanwezigheid van THC en/of zijn metabolieten in bloed, vooral bij lage niveaus, is een inconsistente en grotendeels ongeschikte indicator van psychomotorische stoornissen bij cannabisgebruikende proefpersonen. … Wetgevers doen er goed aan om alternatieve wetgevingsbenaderingen te overwegen om de bezorgdheid over cannabisgebruik onder invloed weg te nemen, die niet uitsluitend berusten op de aanwezigheid van THC of metabolieten daarvan in bloed of urine als bepalende factor voor schuld in een rechtbank. Anders kan het opleggen van verkeersveiligheidswetten onbedoeld een crimineel mechanisme worden voor rechtshandhaving en aanklagers om mensen te straffen die wettelijk beschermd gedrag hebben vertoond en die geen bruikbare bedreiging voor de verkeersveiligheid hebben gevormd.”

De auteurs van de studie erkenden dat acute door cannabis veroorzaakte intoxicatie het rijgedrag kan beïnvloeden, maar erkenden ook dat “het relatieve risico van een dergelijke verminderde rijvaardigheid aanzienlijk lager is dan bij ander wettelijk voorgeschreven drugsgebruik tijdens het rijden, zoals dat ten gevolge van alcohol”.

Bron (english)